Entusiastens erkjenning

Eg kan faktisk forstå kvifor folk flest ikkje orkar å først springe alt dei orkar til busstoppet, for så å stå i endelause minutt på ein buss som er altfor sein, som når han endeleg kjem kjørande nesten ikkje ser deg stå der hoppande og veivande for å få lov å vere med, som når han såvidt har tatt deg på berre durer vidare som ingenting og du må kaste deg ned i næraste bussete for å overleve utan tanke for kven som måtte sitte der frå før. Det er ikkje akkurat slik at det berre er single kjekkasar som tar bussen, det er ikkje akkurat slik.