Ei leilegheit - eit liv - slik eg ser det den einaste utvegen til å knekke nakken på gamle fiskar fullstendig, rett og slett starten på nye ting, det er von i hengande snøre osb... Pitte bitte lita, men heilt i sentrum, med skråtak, nesten som i Vetrliden, der ein i si tid kunne henge ut skråtakvindua på utkikk etter noko å slarve om frå gatelivet, eller rekne ut perfekt tidspunkt for å rusle nedover til zachariasbryggen for å ete prince-is. Materialismen krev sitt, men ein skal ikkje kimse av denne delen av livet heller; om ein ikkje vert heilt lukkeleg av eit lite bo, so kan da iallfall fungere som god grobotn!I dag klarte eg nesten å kjøpe ho, leilegheita. Neste gong, heilt sikkert. Snart, snart skal eg og Stavanger bli eitt. I mellomtida syg eg ut dei siste pengane av kontoen (jau då, eg har ført over pengar til husleiga i juni) og reiser ein tur til Bergen i staden!
